Wolnorynkowe „sprawdzam” dla energetyki

Rząd opublikował „Politykę energetyczną Polski do 2040 roku”. Tym samym władze wpisały się w charakterystyczny dla okresu PRL cykl kreślenia planów. Z tą różnicą, że o ile w Polsce Ludowej były to zazwyczaj plany na 5 lat, to Prawo i Sprawiedliwość postanowiło po raz kolejny przebić w socjalizmie PZPR i przedstawiło perspektywę na dwie dekady.

Cały dokument to kwintesencja lewicowego podejścia do gospodarki. Jest przepełniony tezami mówiącymi o tym co rząd będzie zwiększał i zmniejszał, kompletnie ignorując potrzeby każdego z obywateli.

Oczywiście wszystko pod dyktando Brukseli, która chce zmniejszyć do 2030 roku emisję gazów cieplarnianych o 55% wobec ilości produkowanych w roku 1990.

Zasadnicze pytanie brzmi: po co?

Przyjmijmy, że ocieplenie klimatu faktycznie następuje głównie w efekcie działalności człowieka, co jest zresztą kwestią co najmniej dyskusyjną. Polska odpowiada za emisję 1% dwutlenku węgla. Dla porównania: Chiny 29%, USA 14%, Indie 7%, Rosja 5%, Japonia 3,5%, Niemcy 2%. Nawet jeżeli całkowicie nasz kraj zrezygnuje z produkcji zanieczyszczeń to w kontekście globalnym praktycznie nic to nie zmieni.

Zgodnie z założeniami władz udział węgla w wytwarzaniu energii w 2030 roku wyniesie 56%, podczas gdy obecnie jest to 70%. Nie za bardzo wiadomo jakie źródła zastąpią te braki, ponieważ pierwszy blok elektrowni atomowej ma powstać w… 2033 roku. Oczywiście zważywszy na skuteczność naszych rządów w tego typu inwestycjach, można ten termin traktować z dużym przymrużeniem oka.

Na krajową transformację energetyczno-klimatyczną do 2030 r. zostanie przeznaczone ok. 260 mld PLN.

Jednocześnie w pierwszych 11 miesiącach poprzedniego roku strata polskich spółek produkujących węgiel wyniosła prawie 4 mld PLN.

Czyli będziemy finansować zmiany w szalenie deficytowym sektorze opanowanym przez związki zawodowe i patologie wynikające z faktu zarządzania nim przez państwowych aparatczyków.

A przecież to Twoje pieniądze, drogi obywatelu!

Sprawiedliwe rozwiązanie jest jedno: wolnorynkowy system w którym prywatyzujemy kopalnie i sprawdzamy ile faktycznie jest warta ich produkcja. Libertarianizm ma tu jasne rozwiązanie: wolnościowy ideał oparty o mechanizmy popytu i podaży.

Skupieni w Konfederacji wolnościowcy i narodowcy jednoznacznie wytykają absurdalność rządowych propozycji i podkreślają, że nasz kraj musi iść własną drogą transformacji energetycznej.